Toen ik een jaar later na de beslissing te scheiden een leuke man tegen kwam en ik af en toe een weekend voor mezelf had, kreeg het leven weer kleur. Als ambitieuze, spirituele harde werker, herken je dat vast wel, dat je ergens voor wilt gaan, toch? Zo ook 13 jaar geleden. Ondanks de overtuigingen van familie, zoals die van mij: ‘ga nu maar voor zekerheid’, ging ik tegen elk advies in en zonder dat het mij met de paplepel is ingegoten, mijn eigen onderneming op zetten. Ik was 25 jaar oud.
Uiteindelijk heb ik bijna 15 jaar mijn beauty & health coachcentrum gerund. In 2008 kreeg ik een dochter. En werkte ik veel. Het leven was druk, een sleur en ik was altijd moe. En daardoor had ik moeite om balans te vinden tussen privé en zakelijk.
Aan alle kanten vertelde het universum mij dat ik rustig aan moest doen.
De eerste week dat mijn tweede dochter geboren was in 2012, heb ik namelijk door ernstige streptokokkeninfectie kantje boord gelegen. Maar het leven als ondernemer ging gewoon door, zonder ziekte- of zwangerschapsverlof.
In de acht jaar daarna realiseerde ik mij wel dat mijn huwelijk een struisvogelpolitieke relatie was en ik dit vluchtige leven niet meer wilde. Ik wilde passie, de wereld zien, niet meer moe zijn. Mezelf zijn! Toen de onvermijdelijke scheiding drie jaar moest duren, kreeg ik ernstige burn-out symptomen die het plezier wegnam in mijn werk. Ik werd somber en voelde me niet succesvol.
Verlangen naar erkenning
Toen ik een jaar later na de beslissing te scheiden een leuke man tegen kwam in 2016 en ik af en toe een weekend voor mezelf had, kreeg het leven weer kleur. Een half jaar later mocht ik een beslissing nemen om samen te gaan wonen in verband met het feit mijn jongste dochter vier jaar werd en naar school zou gaan. Ik maakte een keuze in een basisschool en koos voor Limmen. Heerlijk dicht bij de natuur. Een eengezinswoning met openslaande deuren naar de tuin met trampoline en een kamer voor elke dochter. Het voelde als een huwelijksaanzoek toen dit ideaalbeeld als verlossing zich voordeed, om uit de asociale buurt waar ik woonde te vertrekken en tegelijkertijd van mijn eenzaamheid afscheid te kunnen nemen. Ja, ik sprong van A naar B. Want hij was zo romantisch en bij vlagen zo lief. Maar door het verlangen erkend te worden (door de buitenwereld) voor wie ik daadwerkelijk was, ging het mis.
Het moment dat mijn meubels in het huis arriveerde, sloeg hij om in gedrag en stemming. Ik wist, dit is een foute beslissing. Maar ik kon niet meer terug. In plaats van enkel mijn eigen innerlijke bodyguard aan te horen, die mij geregeld afkeurend liet doorschemeren; ‘je bent niet goed genoeg’, woonde ik nu samen met een criticus, die mij kleineerde in alles wat ik deed. Ik had niet geluisterd naar mijn intuïtie en de tekenen van het Hogere Zelf.
Emotionele leegte opvullen
Om bij mijzelf een oude emotionele leegte op te vullen, was ik altijd maar bezig met zijn behoeften, gevoelens en verlangens. In de hoop emotionele steun en liefde te ontvangen, zodat dit bij mijn geromantiseerde plaatje paste. Helaas liep ik op mijn tenen om maar niet iets verkeerds te doen. Zonder dat ik te veel wil verwijten, was hij niet in staat tot het geven van liefde, zonder jaloezie of arrogant onredelijke verwachtingen. Contact met vrienden, vooral mannelijke vrienden moest ik verbreken om zijn onzekerheid niet te voedden. Hij was altijd beter, sporadisch was het gezellig en toch moest ik hardop mijn bewondering uitspreken voor wat hij voor mij deed. Anders was ik ondankbaar. Een te lang jaar heb ik nog mijn best gedaan om samen te leven met een gewelddadige narcistische man. Stik jaloers op niets. Boos door alcohol gebruik. En verbaal vernederend. Fysieke mishandeling was angstig, maar ik liet me niet klein krijgen.
Ondanks dat, was het gevolg, dat ik mezelf niet meer was. Ik werd hardop boos en onmachtig. Pakte mijn koffer in. Maar ik mocht niet weg. Na een vierde vluchtpoging is het me gelukt dit leven achter me te laten. Ik had geen huis, geen onderkomen, geen geld. Een narcistische relatie had mij gekleineerd.
Chronische vermoeidheid
Ondertussen kreeg ik de uitspraak van de scheiding, van de vader van mijn dochters op mijn deurmat. Het besluit van de rechter was dat ik veel geld moest betalen aan mijn ex-man, ondanks dit er niet was. Dit betekende ik minimaal tien jaar lang enkel aan het werk zou zijn voor het aflossen van schulden aan iemand die er bewust voor koos om niet te werken. Voor mijn bedrijf en ik, werd financieel en emotioneel het onderste uit de kan gehaald. Wonen deden wij met z’n drie achter een muurtje in mijn bedrijf, waar drie opklapbedjes stonden. De fout samen te gaan wonen met een narcist moest ik verwerken. En een van de consequenties van de rechtszaak was dat ik mijn bedrijf moest loslaten. Het is een rouwperiode geweest met uiteindelijk de diagnose ziekte van Lyme die de vergelijkbare klachten zoals burn-out en chronische vermoeidheid verklaarde. Maar de alleenstaande zorg voor mijn kinderen ging door. Onrust gaf mij prikkelbaar darm syndroom en extra kilo’s waar ik me nog nooit druk om gemaakt had. Woede-uitbarstingen hadden weer schuldgevoelens tot gevolg. De vele huilbuien en gedachtes van ‘ik kan niet meer’, hebben me doen besluiten dat het anders moest
Healing op zielsniveau
Ik had niets meer. Ik wist dat door mijn somberheid, ik nare gebeurtenissen aantrok in mijn leven. En ik wilde de vicieuze cirkel doorbreken. Vanaf dat moment besloot ik; dat ik de regie over mijn leven zou herpakken en voor mij en mijn kinderen het droomleven te bouwen waar ik daadwerkelijk blij van word. Ik leerde aanvoelen wat ik nodig had. Mijn identiteit en toekomstvisie kreeg ik helder. En wanneer zich een sprong in het diepe voordoet, verberg ik me niet achter mijn slachtofferrol, opvoeding of omgeving als een schaap. Ik zet grenzen en ben me bewuster van de overlevingsstrategie die mij wil beschermen tegen gekwetst worden. Daardoor durf ik via healing en transformatie op zielsniveau wel beperkende overtuigingen duurzaam los te laten. Ik gun het iedereen weer de Kolibrie vaardigheden aan te voelen en met deze inner power als een Krijger zonder excuses actie te gaan ondernemen en als een Godin dit uit te stralen.
Want jij bepaalt jouw leven, door de betekenis die jij aan je realiteit geeft.
Jij bent niet je gedachten. Je bent niet je bodyguard stem! Door de confrontatie met je ballast en stress heb je nu helderheid in wat je wilt en wie je bent. Soms moet je accepteren wat is, en soms is verandering noodzakelijk. Als natuurgeneeskundig transformatie expert, coach ik al 23 jaar, ondernemers naar zelfvertrouwen, meer welzijn en een glimlach in de spiegel door het evenwicht en de kracht te vinden in de innerlijke mentale, spirituele wereld, je lichamelijke gezondheid en je uiterlijke realiteit.
Welkom op Deregieovermijnhart.nl! Ik ben Jaqueline en ik kan je helpen je overlevingsmodus los te laten, zodat je gaat zien wat echt belangrijk is, zodat jij het leven kan creëren wat je wil. Op mijn blog lees je er alles over!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!